Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Niebieskie migdały.djvu/607

 — Myślicie tu zostać? chcecie chodzić na akademię? zapytał po chwili Sylwester.
 — Ja? uczyć się? chodzić? — Nie — trzęsąc głową odparł Alf — zostanę, wyjadę, nie wiem — to zależy... Zobaczę... nie zawisłem od siebie... ochoty do nauki nie mam najmniejszéj — i do życia téż — dodał śmiejąc się — po co to?... Wszystko głupstwo...
 Widząc go ciągle podrażnionym, Majak zmilczał...
 Jakiś czas trwała cisza — palili cygara. Majak dla przerwania jéj, coś próbowała nucić...
 — Byliście gdzie? odezwał się.
 — Ja? nigdzie! nigdzie — nie mam potrzeby... rzekł Alf...
 — Témbardziéj wam dziękuję, żeście dla mnie uczynili wyjątek...
 Alf westchnął.
 — Trochę byłem interesowany, muszę się przyznać — rzekł powoli — może mi powiecie gdzie ci państwo mieszkają?
 — Kto?
 — A hrabstwo! hrabstwo... Zdzisławowstwo, bo niewiem...
 — Jeśli się o to dowiadujecie, mam nadzieję, że do zgody przyjdzie — zawołał Majak...
 — A! do zgody! do zgody! śmiejąc się i zachodząc z jakiegoś dzikiego śmiechu odparł Alf: między nami? do zgody!...