Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Odczyty o cywilizacyi w Polsce.djvu/139

przyjętą została i jéj obowiązki ściśle wypełnić starano się.
 Upaść mógł człek na chwilę, lecz umiał się podźwignąć, pokutować, poprawić.
 Król a wódz nagradzał po walce mężnych darami z łupów i jeńców, kosztowną odzieżą, łańcuchami, pasowaniem na rycerzy, nadaniem ziemi i t. p. Tchórzom posyłano kądziel lub skórkę zajęczą.
 Nie mieli Polacy prawie udziału w wojnach krzyżowych, gdyż pod bokiem z otaczającemi ich pogany walczyć musieli: jako z Pomorzany, Prusakami i Litwą, z Jadźwingami i dziczą tatarską. Są jednak ślady, że pojedyńczy ludzie zaciągali się pod chorągwie do Palestyny idące. W r. 1147 z Fryderykiem Cesarzem, chodził Henryk książe Sandomierski na świętą wyprawę i powrócił z niéj cały; ale walki te, które gdzieindziéj tak wielki wpływ wywarły, u nas się prawie uczuć nie dały.
 Niepotrzebujemy szukać daleko przykładów wcześnie objawiającego się charakteru rycerskiego w wojskach naszych. Męztwo ich było niezwalczone... Tak młody jeszcze Bolesław w osiemdziesięciu towarzyszów ude-