Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Orbeka.djvu/164

dziejów. Mówiłam ci już, że baron się ze mną ożenił. Wystaw sobie, żedopiero po ślubie postrzegłam, żem się strasznie na nim omyliła. Wydał mi się głupawy i dobroduszny, byłam pewna, że jet bogaty, wszystko okazało się oszukaństwem.
 Miałam willę pod Florencyą i pałacyk w mieście... Ani wiem jak je sprzedano i co się stało z moim kapitałem. Jednego nie pięknego poranku, zbankrutował zupełnie mój niepoczciwy Grek. Zdaje się, że miał zamiar porzucić mnie na bruku, a sam uciec do kochanéj ojczyzny... z któréj był niegdyś wyszedł boso. Ale Bóg jest sprawiedliwy, figurez-vous, że mi go apopleksya z tych wzruszeń gwałtownych... zabrała. Żebyś wiedziała jaki był okropny, siny, czarny po śmierci — j’en ai eu le cauchemar przez kilka nocy....
 Z pomocą poczciwego prawnika, un bien bel homme, udało mi się ocalić quelques bribes d’ une fortune colossale! ale to wszystko nie da mi z czego żyć. — Ja przywykłam do tego życia, które nie cierpi rachunku...
 Znienawidziłam Włochy, zagranicę, ludzi tutejszych, dostałam tęsknoty za krajem. Lulu! powracam do was, wyciągnij do mnie ręce i przygotuj się pocieszać nieszczęśliwą wdowę. Możecie rozpuścić wieść, żem wzięła w spadku po bankierze Radipulo miliony, kto tam będzie sprawdzał! A postaraj mi się męża bogatego, młodego, nie zazdrośnego, z tytułem, imieniem, enfin l’ideal du genre — il faut faire une fin!
 Rozumiesz, że w drogę tak długą do Polski, pauvre petite femme, nie mogłam się puścić samą. Jadę z Annibalem Servi, śliczny chłopak, muzyk, śpiewak, il fera fureur chez nous Ale ubogi jak święty turec-