Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ostatnia z xiążąt Słuckich Tom 2.pdf/118

Kasztellan weźmie pieniądze i uczyni zapis — To prócz tego zrobi na umysłach wrażenie —
 — Rozumiém — odpowiédział Brandt.
 — Nie jest to jednak rzecz, którąby na stół przed wszystkiemi wykładać było można, Ojcze. W ostatku, w konieczności — i to — zdaleka — ostróżnie, nie wyrywając się przed czasem, nie okazując zkąd to pochodzi, przez drugie ręce — mogłoby się.
 Brandt powstał z krzesła i kiwnął głową.
 — Dość, dość, rzekł — ale rozumiém że tego nie będzie potrzeba.
 — I ja życzę tego i rozumiém, że się obejdzie — bez ofiar ciężkich.
 — Idę więc do Kasztellana, dodał Brandt.
 — Niech was Bóg szczęśliwie prowadzi, odrzekł O. Garsias wiodąc go do drzwi, a z powrotem bądźcie u mnie i powiécie mi co uczynicie.
 Za czém wyszedł Ojciec Jan Brandt z celi Rektorskiéj, pociągnął się kurytarzem i wyszedł w ulicę, mimo Kościoła Ś. Jana.
 Zmrok już padać zaczynał, a przecież dostrzegła Jezuickiéj czarnéj sukni przesuwają-