Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ostatnia z xiążąt Słuckich Tom 3.pdf/46

chu, tylko nie mianujcie mnie tu w gospodzie po nazwisku, dodał cicho.
 — No, no, będę się starał, Panie Hreczyno. A interess Wasz do kamienicy naszéj —
 — Tomiło szepnął mu na ucho. —
 — Czarne oczy!
 — Co? oczy? jakto oczy?
 — Miłuję tam u Was w fraucymerze Xiężnéj jedną dziewczynę i chciałbym ją zobaczyć —
 — Powiedzciéż no tylko jaką — rzekł Brożek śmiéjąc się, ja znam je wszystkie. Posyłają mnie raz wraz, to za tém, to za owem na miasto. Jak jéj imię? —
 — Jak imie? podchwycił Tomiło skrobiąc się w głowę — Ale bo Wy nie pijecie P. Brożek. Do Was. —
 — Zdrowie Wasze Panie Hreczyna!
 — Cyt, z tém nazwiskiem!
 — Prawda, prawda! A jak jéj imie?
 — Zgadujcie!
 — Ale ba, tam ich kopa tych panien, a wszystkie jak łątki — kto zgadnie, która Wam w oczy wpadła. —