Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Pan Karol.djvu/28

Tak ci się przydało, to nie twoja obrączka, małoż to jest obrączek i cyfer podobnych!
 — I znowu! facećje! Wasan same głupstwa prawisz, panie Józefie, zawsze tylko przydało się, przydało, — ale kiedy mówię że napis czytałem, datę widziałem.
 — Chcesz bydź tego przekonania, a zatém dajmy temu pokój. Chodź panie Sędzio, zagramy w billard jedną partję.
 — Nie — nie potrafię, ręka mi cóś drży — ten człowiek —
 — No! porzuć że dzieciństwa, tchórzysz i mięszasz się jak dziécko.
 — O! dziécko! dawno to już przestałem bydź dziéckiem! facećje —
 — Chodź w billard —
 — Oh! I zaraz —
 — Daję ci dwadzieścia fora!
 — I zaraz! facećje! Na co mnie fory! Ja wasanu dam trzydzieści. — O co gramy — ta obrączka — ten trupia główka — o co gramy?
 — O talara.
 — Dobrze, markier! Hej, zaczynaj pan. Ta obrączka — karambol — dwanaście a trzydzieści — Jakie kije — Jaki billard — Ta obrączka.