Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Podróż do miasteczka.djvu/126

pałem. Na karnawał 1760 roku, Wojewodzina Lubelska, przewidując intrygi miłosne i nie chcąc w nich brać udziału, nie pojechała umyślnie do Warszawy i przebyła go w Krasiczynie u Pani Krakowskiéj; zdaje się, że samo małżeństwo już bez jéj wiedzy i wpływu zostało zawartém. Królewicz w Lutym 1760 r. wyrobił sobie u Ludwika de Riaucour Biskupa Ptolemaidy, Oficyjała Generalnego Brzeskiego i Podlaskiego, indult, dany w Janowie d. 23 Lutego, na imie Michała Neymann Kanonika Brzeskiego, Prałata Węgrowskiego, Przełożonego kanoników Regularnych, na danie ślubu czasu postu, według zwykłéj formy. Indult ten wszakże nie wiem jak posłużył, gdyż ślub miał dawać Ksiądz Józef Kanty Dymuchowski, Poddziekani Lissowski, a ten dla starości i niemocy władzę swoję zlał na ojca Antoniego Lipiewicza, Bernardyna, Gwardyjana w Piotrkowie, dokumentem dnia 6 Marca 1760 roku.
 Tejże daty jest poprzedzający małżeństwo dyplom Księcia Karola, którego dwie mamy kopije przed sobą; w roku 1762 dopiero do akt Nowego Korczyna wniesiony: (in Nova Civitate Corcinensi, Feria Sexta post Dominicam Cantate