Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Podróż do miasteczka.djvu/172

u Barbary Swidzińskiéj, siostry swojéj, potém przebywała w klasztorach Sakramentek w Warszawie, u Franciszkanek w Krakowie, w Częstochowie i Opolu. Królewicz, który ani ją całkiem opuścić, ani jak przystało, za żonę przyjąć nie chciał, zwracał się ku niéj niekiedy. Tymczasem zmarł Król August IIIci w 1763 r. Królewicz zamieszkał w Dreźnie i o Krasińskiéj jakby zapomniał. Lubomirski musiał przez Cesarzowę Maryą Teressę, jak pisze p. Wojcicki, kołatać do Ks. Kurlandzkiego, który wezwał żonę do Drezna. Tu Elektor i familija jego nie dozwoliły by tytułu używała i incognito całego życia zastrzegli. W takim to stanie wątpliwym mieszkała królewiczowa w Eisterwert, Dreźnie lub Landskronie. W kilkanaście lat dopiéro po zamążpójściu powiła mężowi córkę, która poszła późniéj za Ks. Karola de Savoie-Carignan.
 Po resztę szczegółów jéj życia odsyłamy czytelnika do Życiorysów p. Wojcickiego. Zmarła d. 30 Kwietnia 1796 r., w Dreźnie; Sejm 1776 r. uznał ją żoną Królewicza i upewnił jéj dożywocie.

KONIEC.