Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Poeta i świat.djvu/243

św. Piotra i arcydziełach sztuki w Rzymie znajdujących się.
 — Ja się na tem znam tak mało, że ani opisywać, ani sądzić o tem nie mogę.
 — Zbyteczna skromność.
 — Najświętsza prawda.
 — Czy bardzo wypłowiały?
 — Co?
 — Freski Watykanu.
 — Dość! porównywałem je z niektóremi herkulańskiemi, mają wiele podobieństwa, smak tylko Rafaela czyściejszy.
 — A powiedz-no kochanku — przerwał pan Faska, który ciągle milcząc, szukał w głowie, coby mógł powiedzieć — opowiedz-no co państwu o Paryżu? — Alfred trochę się na to żądanie ojca zarumienił, zagryzł usta i cicho odpowiedział:
 — O Paryżu trudno co nowego powiedzieć, wszyscy go znają.
 — O ba! wszyscy, co tam byli! ale państwo nie byli — odpowiedział ojciec — powiedz co kochanku, powiedz o tym pałacu, jakże się zowie? ten ta... co to... ma szklanny dach, co to sklepy... co to te... co to wiesz.
 — Palais Royal... Orleański — dorzucił Alfred niespokojny i zarumieniony. — Jest to targowisko, jak wiadomo, najpiękniejsze sklepy tam