Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Poeta i świat.djvu/244

się znajdują i najdroższe, rzeczy. Był to dawniej podobno pałac Richelieugo.
 — Czyj? czyj? — zapytał ojciec — Richelieugo? hę? tego ministra, co to był kardynałem, chciałem mówić kardynała, co był ministrem?
 Tego samego!
 Ps! ps! i skąd ty to wiesz?
 — Wszyscy to wiedzą — odpowiedział Alfred po cichu cały zarumieniony, gdyż ojciec zawsze podobnym sposobem przed gośćmi i nieznajomymi popisywał się z nim.
 — Mój syn — dodał ojciec prędko — słyszał panią Catilinę!
 — I myśmy ją słyszeli — odpowiedziała Łucja zagryzając usta.
 — Gdzież?
 — W Wilnie.
 — Ona tu była? — zapytał Faska.
 — Była.
 — Osobliwsza rzecz! gdyby tak jeszcze jeździły miasta i pałace, wszystkoby można widzieć w domu i nie potrzebaby tych kosztownych podróży odbywać. Ot mój syn naprzykład Mościa Dobrodziejko — rzekł stary — mało to pieniędzy kosztowały jego podróże? No cóż? trzeba, żeby chłopiec świat widział i widział. E! to on Pani jeszcze nie mówił gdzie on był; ale on to cały świat objeździł: