Ta strona została uwierzytelniona.
Wiem, niezbadane, Panie, są wyroki Twoje,
Nadzieją miłosierdzia boleść moją koję —
A upadam przed Tobą — z prośbą tylko jedną:
Niechże tutaj nie konam — w godzinę pośledną,
Niech odetchnę swobodny!...
Wiem, niezbadane, Panie, są wyroki Twoje,
Nadzieją miłosierdzia boleść moją koję —
A upadam przed Tobą — z prośbą tylko jedną:
Niechże tutaj nie konam — w godzinę pośledną,
Niech odetchnę swobodny!...