Ta strona została uwierzytelniona.
Jak muszki, dla których życie jest godziną,
Jak cienie, które w oczach rodzą się i giną,
Jako kwiat, który ledwie otwarty — więdnieje!
Człowiek jest, jego życie, szczęście i nadzieje...
Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Poezye i urywki prozą.djvu/67
