Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Poezye i urywki prozą.djvu/77

Ta strona została uwierzytelniona.

A pamiątki,
Liści szczątki,
Co się niegdyś zieleniły...
Drogie skarby
Woń i farby
Już na wieki utraciły!




Gdzie minione,
Nie zwrócone
Dni młodości mojej miłej?
Drogie skarby
Woń i farby
Na wiek wieków utraciły!




Ja się jeszcze
Z niemi pieszczę,
Jakby dawnym były kwiatem,
Bo mi one,
Choć zwiędnione —
Całym teraz moim światem.

1853 r.