Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Powrót do gniazda.pdf/150

adoptowane, po coś się z nim wczoraj tak obszedł?
 — Jak obszedł? co? — spytał wojewoda.
 — Przyjąłeś go gdyby obcego i do kuny zapakował. Co przeciw niemu masz?
 — Przeciwko niemu dotąd nic — gwałtownie i stanowczo rzekł wojewoda — gdybym co miał, nie do kuny tej, alebym go do lochu wrzucić się nie wahał. Któż za dziecko odpowiedzialny przed Bogiem i ludźmi?
 — Nic więc przeciw niemu na sercu nie masz?
 Wojewoda zamilkł chwilę.
 — Jedno to — dodał — że mi się na rozkazanie w porze nie stawił, a nieposłuszeństwa nie cierpię.
 Namarszczyła mu się brew i począł się żywo przechadzać po komnacie.
 — Pomiędzy mnie a dziecię moje nawet tobie nie dopuszczę się mięszać — odezwał się po przestanku.
 — Chcesz, by po mnie dziedziczył, prawda? — zawołał pisarz — toć mi też prawa pewne daje.
 — Jeśliby one z mojemi wejść miały w kollizyą — rzekł wojewoda — nie chcę dla syna dziedzictwa, bobym je kupił upokorzeniem dla siebie. Masz waszmość rozwiązane ręce.