Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Przygody pana Marka Hińczy.djvu/298

 — Co ja mam darmo asindzieja straszyć, to rzecz tak jak dokonana... spytałeś, tom odpowiedział. Głupstwo się zrobiło: nie ma co gadać.
 — A ty sam forytowałeś to pierwszy? Jak Boga kocham! — krzyknął Łowczy — ty piérwszy; od ciebiem to posłyszał: a teraz, przekoro nieszczęsny, przychodzisz mi krakać nad głową.
 — Czyżeś Łowczy nie zrozumiał, żem sobie żartował...
 — Et! et! asindziéj... no! posuwaj warcaby!
 Zamilkli grając.
 — Ale powiedz-że mi Krusiu, jak mnie kochasz, czyż ja już doprawdy takie głupstwo robię?
 — Niech-że Łowczy sam sądzi: co ja mu tu mam mówić: kobiéta młoda, trzpiot, bałamutka... wy z pedogrą...
 — Ale to przejdzie, to nie jest pedogra prawdziwa.
 — Tak, tylko że pani Kocowa nie dla waszeci: nie zaprzeczysz?
 — A właśnie że dla mnie — gorąco zaprotestował Łowczy — bo nikt ją tak nie potrafi utrzymać jak ja... moja powaga: patrz asindziéj, że teraz złagodniała, a coto będzie późniéj?
 — Późniéj jegomość skapcaniejesz, a ona weźmie na kieł...