Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Stach z Konar (1879) t. IV.djvu/150

było.. Cóżem ja miał robić? wojować z mojemi staremi rękami!..
 — Idźże teraz z niemi gdzie chcesz — rzekł Stach — a mnie spokój zostaw..
 — A! słóweczko tylko — rzekł Juchim. — Wy wiele możecie u Biskupa, a Biskup może wszystko u księcia.. Niech mnie mennicy nie odbierają! A kto im lepiéj zapłaci, i lepsze pieniądze z czystego srebra bić będzie??
 Stach nie odpowiedział nawet, odwrócił się tylko; żyd stał uparcie.
 — Za co wy macie nastawać i gubić starego Juchima!
 — Ani gubić ani zbawiać cię nie myślę — rzekł Stach porywczo — ani dla siebie ani dla drugich nic nie chcę, o nic nie proszę.. Idź z tém do innych.
 — Wyście powiedzieli że Juchim zdrajca — ciągnął żyd nie zważając — to jest złe słowo, straszne słowo. Kogo on zdradził? samego siebie chyba, kiedy do tego nieszczęśliwego kraju noga jego stąpiła!
 Nie otrzymując odpowiedzi, żyd mruczał, kręcił się, nie odchodził, wreście zagadując o tém i owém, natrącił o Mierzwie — i cicho spytał co się z nim stało.
 — Jeżeli go nie powiesili — rzekł Stach — to spodziewam się że to wkrótce nastąpi.
 — A! niech go sobie wieszają! co mnie do