Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Sto Djabłów T. 1.djvu/180

 — To trudno odgadnąć... służyć one miały do procesu, ale to rzecz pewna, że ci przeciw którym mogły służyć.. nie zrobili tego.
 — Jaka może być pewność? — zapytał zwolna Hirsch.
 — Ludzie są uczciwi! — rzekł Metlica. Żyd głową kiwnął i ręką potrząsł.
 — A co daléj? — odezwał się zwolna.
 — Resztę ja myślę, że ty sam dojdziesz — dodał gospodarz — Hirszu, ty wiesz, żem ja ci pomagał nieraz, rachuję na ciebie.
 — Możesz jegomość być pewnym, że się zrobi co się może zrobić... ale ja jeszcze nie nie wiem. Trzeba iść póki sprawa gorąca.
 Zawrócił się już w progu.
 — W czém mogły być papiery? wiele ich było? — szepnął ciekawie.
 — Pak dosyć znaczny, pod jedną ręką jednak w chuście unieść go było można.
 Hirsz głową kiwnął.
 — Kłaniam...
 Znano Hirsza jako bardzo rzetelnego