Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Sto Djabłów T. 1.djvu/40

twoje zaloty podstępne... Wiesz o kim mówię... ofiara twoja o trzy kroki od ciebie.
 Starościna zarumieniła się i pobladła.
 — Ale strzeż się pani! strzeż się piękna Gietto... nie piękność sama mężczyzn przyciąga i więzi... serce jest talizmanem, a ty nie masz serca!
 — Ja nie mam serca! — rozśmiała się starościna — nie mam serca! cóż daléj?
 — Mąż jeszcze dziś cię kocha, ale jutro, nieznalazłszy w tobie przywiązania, pójdzie go szukać gdzieindziéj...
 — Niech szuka!
 — Czy ci to obojętne?
 — Zupełnie...
 Staruszek zamilkł, ujął znowu dłoń niechętnie sobie podaną i czytał w niéj.
 — Życie długie... droga jego z początku szeroka, jasna, wesoła... zwęża się potém, plączą ją wpadające ścieżki inne... gmatwa się los... ot tu widzę plamy wypalone od łez... opuszcza cię towarzysz... przychodzi w jego miejsce inny, zdradza cię.. kochasz niekochana...