Strona:Józef Korzeniowski - Karpaccy górale.djvu/17

Ta strona została uwierzytelniona.



OSOBY:

Antoś Rewizorczuk, młody góral.
Marta, jego matka.
Prakseda, jego narzeczona,
Maksym Tychończuk, stary góral, wuj Praksedy.
Prokop, strzelec rządowy.
Anna, jego żona.
Herszko, arendarz w miasteczku niedaleko ode Lwowa.
Feldfebel[1].
Mandataryusz[2], we wsi góralskiej Żabie[3].
Komisarz[4] cyrkularny[5] z Kut.
Oficer od piechoty.
Górale starzy i młodzi, różnej płci. — Opryszki, żołnierze.

Scena odbywa się w Karpatach, między wsią Żabie i węgierską granicą po Czeremoszu[6].



  1. Podoficer.
  2. Mandataryusz — urzędnik policyjno-sądowy w Galicyi, w czasach, kiedy Austrya miała jeszcze ustrój biurokratyczny.
  3. Żabie — szeroko rozbudowana wieś huculska we wschodnich Karpatach, nad potokiem, zwanym Czarnym Czeremoszem.
  4. Komisarz — czasowy albo stały urzędnik, przeznaczony do specyalnych obowiązków.
  5. Obwodowy, okręgowy, powiatowy.
  6. Czeremosz, rzeka we wschodniej Galicyi, prawy dopływ Prutu, wypływa z Karpat dwoma potokami, Czarnym i Białym Czeremoszem; z ich połączenia powstaje Czeremosz właściwy, uchodzący do Prutu.