Strona:Józef Weyssenhoff - Narodziny działacza.djvu/32

—   26   —

czych obywateli, pragniemy skupić i poprowadzić szeroką rzeką ku jaśniejszej przyszłości.
 Zdanie to, wypowiedziane muzykalnie, odbiło się w oczach mówcy iskrą demoniczną, a jednak rzewną. Pan Apolinary był wzruszony. Mówca zaś, przychylając się do pojęć mniej wyrobionych, jął coraz przystępniej, coraz dobrotliwiej tłómaczyć:
 — Chcesz pan naprzykład przeciwdziałać siłom wstecznym, nurtującym społeczeństwo i psującym nasze roboty...
 — Masz pan komitet! — dokończył tryumfalnie Hyc.
 — Masz pan... sposobność — poprawił cierpliwie Kotulski. — Poweźmiesz pan zamiar uświadomienia ludu okolicznego, zechcesz karczmę i wódkę zastąpić przez książkę i herbatę —
 — Masz pan komitet! — ozwał się znowu pan Hyc.
 — Chcesz pan wogóle wejść w porozumienie z włościanami co do wspólnie nas obchodzących reform...
 — A to może — zaryzykował nieśmiało pan Apolinary — i co do układów o zamianę serwitutów?
 Pan Kotulski skrzywił się, a towarzysz jego wzruszył ramionami.
 — To kwestya ekonomiczno prawna, stojąca na dalszym planie. Ale może być kiedyś przed-