Strona:Józef Weyssenhoff - Narodziny działacza.djvu/53

—   47   —

światła użyć jej będzie mocen każdy praw y przedstawiciel narodu, na wszelką okazyę, kongres czy nie kongres, na jasną czy na chmurną przyszłość.
 Pan Kotulski mówił z niezwykłym ferworem: zdawał się bronić swego ukochanego, najbardziej rodzonego pomysłu.
 A pan Budzisz zw rócił się cicho do sąsiada Zimnickiego:
 — Ale jaki kongres? — bo nie słyszałem od początku.
 — Ma być podobno kongres europejski po ukończeniu wojny. Zdaje się, że znowu w Wiedniu.
 Pan Apolinary oniemiał.
 Więc ten papierek, który nosił w kieszeni, jest programem na kongres europejski??... Dokąd my się wznosimy! Dokąd on sam, Apolinary, dolata, niesiony przez potężne Stowarzyszenie!... To nie faramuszki — kongres!
 Gwar w sali się wzmagał, bo i od innych stołów dolatywały podniecone dyskusyą głosy:
 — Poco się wyrywać z programem? Wiedzmy, czego pragniemy, a mówmy to tylko, co na razie potrzebne — mówił jeden.
 — Program źle sformułowany. Do jednego użytku za mało, do drugiego za wiele — przekładał drugi.
 — A cóźbyś pan zmienił? pytał trzeci.
 — Toby trzeba przedyskutować regularnie.
 — Przepraszam! — zawołał pan Kotulski, po-