prześwietnych dam. W roku 1742 przenosi się do Warszawy i wydaje tam serje p. t. Kalendarz Rzymski, Kolenda Papieska. W roku 1746 rozpoczyna znowu w Wilnie wydawnictwo kalendarza i Kolendy Cesarskiej. Małych tych tomików w części zwanej «historyczną» nie warto prawie przeglądać, gdyż zawierają np. «komput lat od stworzenia świata», dopiero w dodatkach, w spisach senatorów, urzędników, kawalerów orderowych podają pożyteczny materjał historyczny.
Jednocześnie w innych miastach polskich, w Poznaniu (1738), w Lublinie (1740), w Kaliszu (1742), we Lwowie (1753) rozpoczynają Jezuici wydawanie kalendarzy politycznych, których program, coraz bardziej świecki i aktualny, ciągle czyni postępy w kierunku użyteczności publicznej. Kraków rozpoczyna (o ile wiem) swą serję kalendarzową «polityczną» nieco później, w roku 1754 w drukarni seminarjum biskupiego.
Upłynęło lat kilkanaście, zanim Pijarzy, a z górą ćwierć wieku zanim wydawcy świeccy spostrzegli, że wydawanie kalendarzyków jest zajęciem ze wszech miar pożytecznem. Pijarzy rozpoczynają swą serję w roku 1753 w Warszawie p. t. Kolenda Warszawska, która (następnie p. t. Kalendarzyk polityczny) przetrwała aż do roku 1821. Ale działają dalej i Jezuici w obu
Strona:Józef Weyssenhoff - Polskie kalendarzyki polityczne.djvu/17
Ta strona została uwierzytelniona.
15
