Strona:J. I. Kraszewski - Wspomnienia Odessy, Jedysanu i Budżaku T.II.djvu/17

15

15. LIPCA

 — To coż, dobrodzieju, kiedy chce więcéj niż warto — nie zgoda.
 — Więc nie zgoda bratku?
 — Nie zgoda dobrodzieju.
 — Idzcie panowie Atamani z nim do Koszowego, tam już dla nich będzie ostateczny sąd i koniec.
 Natenczas Atamani wstawszy z miejsca pokłonią się Sędziemu razem z Kozakami i powiedzą:
 — Bądźcie zdrowi dodrodzieju.
 — Idzcie z Bogiem, — odpowie Sędzia, a kozakom doda:
 — Zabierzcie z sobą bracia swój chleb ze stołu.
 — Ta nie, dobrodzieju! kupim drugi na Bazarze.
 — Zabiérajcie, zabiérajcie! — z gniewem powtórzy Sędzia, — a nie zatrzymujcie Atamanów; bo oni nie to jedno mają do robienia. — Nakoniec, wziąwszy Kozacy kołacze swoje, przychodzą z Atamanami do Koszowego, do Kurzenia, wszyscy czteréj razem, i kłaniają mu się:
 — Zdrów bądź Panie wielmożny — powiedzą.