Strona:J. I. Kraszewski - Wspomnienia Odessy, Jedysanu i Budżaku T.III.djvu/281

279

DODATKI.

 Brzegi Limanu lutejszego zarosłe trzciny gęstemi, ziemię gliniastą i czarnoziemną. Wiele kamienia białego, z rozwalin dawnych budowli, wystarczyć miały, wedle Kachowskiego, na nowe gmachy. Generał potrzebował tylko drzewa, tarcic, bierwion i belek, Znalazł tu także stare opuszczone sady.
 W drugiém doniesieniu powiada, że ludności mało, ale nadzieja wielka przeniesienia się tu wychodzców z Polski, Mołdawji, Bessarabji, z Rumelji i Anatolji. Podzielił obwód na cztéry Powiaty: dubossarski, hołtski, oczakowski i czwarty przy średniéj fortecy przeciw ujścia Botny. Z doniesienia tego, widać wielki niedostatek ludności.
 Ludność w końcu XVIII wieku, była: w sadybach, miastach i wsiach 312, mieszkańców 19,580 męz., 16,870 żeń. — ogółem 36,450; w Odessie w tymże czasie Okolo 7,000, z Kozakami czarnomorskiemi w całym Obwodzie około 50,000. Ludność ta składała się z Zaporożców i Małorossjan wychodźców przed 1790 roku, osiedlonych; Mołdawian, chłopów między 1790 a 1797 roku osadzonych, Greków, Arnautów, Serbów;