Wyprawy krzyżowe w ciągu długich lat nie tylko dostarczały Rzymowi znacznych pieniędzy, płynących ze strachu lub pobożności narodów chrześciańskich, lecz także podniosły władzę papiezką do bardzo niebezpiecznego stopnia. Z dwoistych rządów, ciążących nad całą Europą, duchowny otrzymał przewagę; świecki zaś zostawał względem niego w stanie prawie służebności.
Ze wszystkich stron, pod wszelkimi pozorami, strumienie złota przypływały ciągle do Włoch. Świeccy władcy spostrzegli nareszcie, że dla nich pozostawały szczupłe i wyczerpane dochody. Filip Piękny, król francuski (r. 1300), postanowił nie tylko wstrzymać ten odpływ, zabraniając wywozu złota i srebra bez jego pozwolenia, ale nakazał, aby duchowieństwo i dobra kościelne opłacały podatki na równi z innymi. Sprowadziło to zawziętą walkę z papieztwem. Król został wyklęty, a w odwet oskarżył papieża Bonifacego VIII o bezbożność, domagając się, aby został osądzony przez sobór powszechny. Posłał kilku zaufanych ludzi do Włoch; ci porwali Bonifacego z jego pałacu w Anagnii i tak się z nim obchodzili, że po kilku dniach umarł. Następny papież Benedykt XI został otruty.
Król francuski postanowił oczyścić i zreformować papieztwo; chciał, aby na przyszłość prze-
Strona:J. W. Draper - Dzieje stosunku wiary do rozumu.djvu/360
Ta strona została uwierzytelniona.
Wprowadzenie wiedzy do Europy.
