Strona:J. W. Draper - Dzieje stosunku wiary do rozumu.djvu/426

Duch Święty w nim przebywa i sądzi z nami, postanowiliśmy ogłosić z tej stolicy zbawczą naukę Chrystusa, oraz wygnać i potępić przeciwne jej błędy.
 »O Bogu, stwórcy wszechrzeczy. — Kościół święty katolicki apostolski i rzymski, wierzy w jednego żywego Boga, stwórcę i pana nieba i ziemi, wszechmocnego, wiekuistego, nieogarnionego, niepojętego, nieskończonego w rozumie i woli, oraz we wszelkiej doskonałości. Odróżnia się on od świata. Z własnej najwolniejszej woli uczynił on z niczego dwie stworzone natury, duchowną i doczesną, anielską i ziemską. Później stworzył on istotę ludzką, złożoną z obu tych natur. Nadto Bóg opatrznością swoją opiekuje się i rządzi wszystkiemi rzeczami, sięgając potężnie od końca do końca i urządzając wszystko harmonijnie. Każda rzecz odkryta jest przed jego oczami, takie nawet, które mają się stać z wolnej woli stworzeń jego“.
 »O objawieniu. — Święta matka, kościół wierzy, iż Boga można poznać niemylnie naturalnem światłem rozumu ludzkiego, lecz że też podobało mu się objawić siebie i odwieczne wyroki swej woli drogą nadprzyrodzoną. Objawienie to nadprzyrodzone, jak to wyrzekł święty sobór trydencki, zawiera się w księgach starego i nowego zakonu, wyliczonych w postanowieniach tego soboru, a znajdujących się w dawnem wydaniu wulgaty. Świętemi są one, ponieważ napisane z na-