Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ III.
Zatarg o jedność Boga. — Pierwsza czyli południowa reformacya.
Egipcyanie nastają na wprowadzenie czci Najświętszej Panny. — Sprzeciwia się temu Nestor, patryarcha konstantynopolitański, lecz później, przez ich wpływ u cesarza, wygnany, a zwolennicy jego rozproszeni. — Początki reformacyi południowej. — Napad Persów; moralne jego skutki. — Reformacya arabska. — Mahomet w styczności z Nestoryanami. — Przyjmuje i rozszerza ich zasady, odrzucając cześć N. Panny, naukę o Trójcy i wszystko, cokolwiek się sprzeciwia jedności Boga. — Tępi przemocą bałwochwalstwo w Arabii i gotuje się do wojny z cesarstwem rzymskiem. — Następcy jego podbijają Syryę, Egipt, Azyę Mniejszą, Afrykę północną, Hiszpanię i najeżdżają Francyę. — Skutkiem tych zdobyczy zasada jedności Boga ustala się w większej części cesarstwa rzymskiego. — Uprawa nauk wskrzeszona. — Chrześciaństwo traci kilka ważnych ognisk: Aleksandryę, Kartaginę, a nawet Jerozolimę.
Polityka dworu bizantyńskiego nadała pierwotnemu chrześciaństwu postać pogańską i rozkrzewiła je u wszystkich plemion bałwochwalczych,
