Strona:Jack London - John Barleycorn.djvu/275

Kohler i Frohling — którzy wybudowali olbrzymią winiarnią z kamienia przy winnicy, zwanej Tokay, lecz zbudowali na wzgórku, na który inni hodowcy wina nie chcieli przynosić swych gron. Kohler i Frohling porzucili ziemię, a trzęsienie w 1906 roku zburzyło winiarnię, w której ruinach ja się obecnie gnieżdżę.
 La Motte wykarczował las pod ziemią orną, i założył winnie i sady, rozpoczął chów ryb na większą skalę, wybudował dom mieszkalny, sławny swego czasu, wreszcie ziemia go pokonała i zszedł ze świata. Wkońcu pojawia się i moje nazwisko. Na miejsce jego sadów i winnic, sadzawek z rybami, pięknego dworku, ja rozsiadłem się z setką tysięcy eukaliptusów.
 Cooper i Greenlaw, po których wzgórek farmy nosi nazwę, pozostawili dwoje nieboszczyków: „Małą Lilie” i „Małego Dawida”, spoczywających na małym kwadraciku ziemi, okolonym ręcznie ociosanymi palikami. Cooper i Greenlaw wykarczowali również swego czasu trzy zagony o czterdziestu akrach. Te trzy zagony obsiałem teraz grochem kanadyjskm, a na wiosnę będą zorane pod zielony nawóz.
 Haska — tajemnicza postać legendarna, na jedno pokolenie wstecz — przybył w te góry i wykarczował sześć akrów krzaków w małej kotlince, noszącej po nim nazwę. Zaorał ziemię, wzniósł mur kamienny i dom, i zasadził jabłonie. Dziś położenia domu nie można rozeznać z pomiędzy zarośli, muru można się tylko domyślić z ukształtowania terenu. Dziś ja na nowo podejmuję walkę, puszczając kozy