lickiej przy Uniwersytecie Warszawskim w rzeczy samej do życia powołany został.
Zwierzchnictwo Konsystorza E.-A. nad wyznawcami tegoż kościoła w całej Polsce. W samym zaraz początku swego urzędowania Konsystorz E.-A. przyjął pod swój zarząd innych wyznawców tegoż kościoła w obrębie Rzeczypospolitej Polskiej. Mianowicie 13 grudnia r. 1918 Ministerstwo W. R. i O. P. upoważniło ks. Superintendenta Jeneralnego, aby, stosownie do życzenia Rady Norodowej Księstwa Cieszyńskiego, objął imieniem Konsystorza E.-A. zarząd Księstwa Cieszyńskiego pod względem religijnym. Z kolei Konsystorz obejmował pod swój zarząd zbory ewangelicko-augsburskie na kresach wschodnich. Ministerstwo W. R. i O. P. upoważniło Konsystorz do objęcia zarządu: w dniu 31 października 1921 r. nad parafjami ew.-a. w województwach: białostockiem, nowogródzkiem, poleskiem i wołyńskiem i w d. 19 maja r. 1922 nad parafjami ziemi wileńskiej.
Zwracali się również do Konsystorza Warszawskiego ewangelicy polacy wyznania luterskiego z różnych miejscowości b. dzielnicy pruskiej o przyjęcie ich pod zarząd tegoż Konsystorza. Na skutek takich żądań, za zgodą Konsystorza, tworzono osobne zbory ewangelicko-augsburskie, o czem Konsystorz zawiadamiał następnie Ministerstwo W. R. i O. P. W ten sposób utworzone zostały zbory: w r. 1920 w Poznaniu, w r. 1921 w Toruniu, w r. 1922 w Pawłowie (powiat odolanowski), w r. 1923 w Działdowie, w roku zaś 1925 tworzy się zbór w Bydgoszczy.
Stan prawny kościoła E.-A. na ziemiach wschodnich. W każdem z nowo objętych w ten sposób terytorjów obowiązywały w zakresie stosunków kościelnych odmienne przepisy prawne. Nie wchodząc obecnie w rozważanie przepisów, obowiązujących w Księstwie Cieszyńskiem, ani w b. dzielnicy pruskiej, jako wychodzących poza ramy niniejszego artykułu, powiemy w tem miejscu słów kilka o przepisach, jakie obowiązywały na obszarze ziem wschodnich.
Strona:Jakub Glass - Stan prawny kościołów ewangelickich.pdf/18
Ta strona została przepisana.