Strona:Jakub Glass - Stan prawny kościołów ewangelickich.pdf/24

12). Trzy są zasadnicze jednostki administracyjne w kościele: parafja (zbór), seniorat (djecezja) i Jednota E.-A. w Polsce. W każdej z tych jednostek wszystkie władze pochodzą z wyborów, jak również i duchowni: w parafji pastor (proboszcz, art. 17) w senioracie senior, superintendent (art. 36), w Jednocie biskup (prezydent Kościoła, art. 42). Władze, zarządzające sprawami kościelnemi, stanowią: rada kościelna, wydział senioralny i konsystorz. Konsystorz składa się z duchownego prezesa, świeckiego wiceprezesa i sześciu radców (trzech duchownych i trzech świeckich, art. 51). Przedstawicielem całego kościoła E.-A. w Polsce jest Synod (art. 42, us. 1), składający się z prezesa i wiceprezesa Konsystorza, delegata Wydziału teologicznego oraz z 90 wybranych delegatów: 30 duchownych i 60 świeckich (art. 34). Synod dokonywa wyboru Konsystorza (art. 42, us. 2).

 Ustawa o stosunku Kościoła do Państwa w brzmieniu, przez Synod zaprojektowanem, stanowi, że Kościół E.-A. w Polsce jest kościołem wolnym i autonomicznym (art. 2), który rządzi się zasadniczą ustawą kościelną (art. 4). Wybór prezesa i wiceprezesa Konsystorza przez Synod następuje w porozumieniu z władzą państwową (art. 5). Poza tem o wyborze innych członków Konsystorza, seniorów i pastorów, którzy wszyscy muszą być obywatelami polskimi, należy zawiadomić właściwą władzę państwową (art. 6). Pastorem może być tylko obywatel polski, który przynajmniej przez trzy półrocza studjował teologję na jednym z uniwersytetów krajowych i złożył teoretyczny egzamin końcowy. Zwalniać od tego przepisu może Ministerstwo W. R. i O. P. na wniosek Konsystorza (art. 20). Kościołowi i poszczególnym jego organom państwo gwarantuje nieuszczuplone zachowanie ich majątków i praw (art. 10). Władze kościelne w stosunku do władz państwowych i komunalnych posługują się językiem urzędowym państwa, względnie władz komunalnych, w stosunkach zaś wewnętrznych kościoła