Strona:Jakub Glass - Stan prawny kościołów ewangelickich.pdf/26

w Poznańskiem powinien przekształcić swój własny synod na najwyższą władzę synodalną i oprzeć swój statut kościelny na samoistnej podstawie, a to celem ustalenia łączności wszystkich kościołów ewangelickich w Polsce oraz ich zorganizowania gwoli wspólnego wzmocnienia pracy nad życiem ewangelicko-kościelnem“.
 Nie wypowiedziała tutaj mądra i szlachetna „bratnia konferencja ewangelicka“ w stosunku do ewangelików wielkopolskich właściwie nic innego, nad to, co kilka miesięcy później wyczytaliśmy w konstytucji w stosunku do wszystkich wyznań akatolickich w Polsce: że wyznania te powinny mieć byt samodzielny i rządzić się winny każde własną swoją ustawą. Pożądane jest w wysokim stopniu jak najrychlejsze wprowadzenie w życie art. 115 konstytucji: każde wyznanie dążyć powinno do oparcia swej egzystencji prawnej na własnej ustawie kościelnej. Pożądane jest również, aby ustalony został stosunek każdego z wyznań ewangelickich do państwa: wówczas to zerwane będą węzły, jakie uprzednio łączyły to czy inne wyznanie z mocarstwem ościennem, a zarazem w stosunkach wewnętrznych ustaną konflikty pomiędzy poszczególnemi wyznaniami a władzą państwową polską. W obecnej chwili, pomimo szerokiej tolerancji polskiej i życzliwego naogół stosunku władz do wyznań ewangelickich konflikty takie w praktyce zachodzą dość często. Sposobem przykładu przytoczymy na zakończenie jeden konflikt „międzywyznaniowy“, w praktyce bardzo przykry i drażliwy, oparty na nieuregulowaniu stosunku do państwa—wyznania rzymsko-katolickiego, „naczelnego wśród równouprawnionych“.
 Sprawa małżeństw mieszanych. Sądy duchowne rzymsko-katolickie od lat kilku stale unieważniają małżeństwa, zawarte w kościele ewangelickim między katolikami a ewangelikami, opierając się przytem na Dekrecie papieskim „Ne temere“ z dnia 2 sierpnia r. 1907 i na kan. 1990 Kod. Pr. Kan. Wyroki takie wydawane są z wyraźną obrazą art. 192 Pr. o Małż., który w małżeństwach mieszanych, gdy jedna ze stron wyznaje