Każdy zbiór ma prawo ustanowić własny regulamin, który podlega zatwierdzeniu przez konsystorz łącznie z wydziałem synodalnym.
Do ks. pastora (ks. proboszcza) z mocy powołania jego należy głoszenie Słowa Bożego i udzielanie sakramentów świętych oraz kierowanie zborem pod względem duchownym. Pomocnik jego nosi nazwę wikarego. Ksiądz przy ordynacji składa ślubowanie wierności wyznaniu Kościoła i w imieniu Kościoła powołany zostaje do służby w zborze.
Szczegółowe prawa i obowiązki księży określi specjalna ustawa.
Do pomocy ks. pastorowi (proboszczowi) w sprawowaniu obowiązków jego urzędu mogą być powołani zawodowo wykształceni djakoni i djakonise.
Urząd pastora (proboszcza) w parafji może piastować tylko mężczyzn co najmniej lat 25, wyznający zasady swego Kościoła, opinji nieposzlakowanej, który po stwierdzeniu przygotowania naukowego i praktycznego wciągnięty został na listę kandydatów konsystorza.
W drodze wyjątku, za zgodę wydziału synodalnego, może być mianowany ksiądz młodszy wiekiem.
Prawo zgłoszenia swej kandydatury na mocy decyzji konsystorza, po odbytem colloquium, może uzyskać i ksiądz, nie zamieszczony na liście kandydatów.
Przepisy, dotyczące odbywania studjów przez kandydatów i zarządzenia w sprawie ich egzaminów wydaje konsystorz na mocy uchwały synodu. Warunkiem nieodzownym jest ukończenie akademickich studjów teologji luterskiej zgodnie z postanowieniami ustawy zasadniczej.
