Strona:Jakub Glass - Stan prawny kościołów ewangelickich.pdf/35

Ta strona została przepisana.
Art. 23.

Do kompetencji walnego zebrania parafjalnego należy:

I. Wybory księży pastorów (proboszczów), rady kościelnej, delegatów do zebrań senioralnych i do synodu, względnie do komitetu zborowego.
II. Zatwierdzanie wniosków rady kościelnej w następujących sprawach:
  1. Uchwalenie regulaminu zborowego.
  2. Zaciągnięcie pożyczek na rzecz zboru, o ile nie służą do zaspokojenia chwilowych tylko potrzeb i nie mogą być spłacone z bieżących wpływów roku sprawozdawczego.
  3. Nabywanie i sprzedaż oraz rzeczowe obciążenie własności parafjalnej, oddawanie jej w dzierżawę i najem za dłuższy przeciąg czasu niż trzy lata.
  4. Wznoszenie nowych budowli kościelnych i większe ich naprawy, zakładanie nowych lub rozszerzanie istniejących cmentarzy.
  5. Ułożenie etatu rocznego.
  6. Rozpisanie potrzebnych podatków kościelnych i uchwalenie wydatków, nie objętych etatem rocznym.
  7. Przyjęcie i zatwierdzenie rachunków rocznych.
  8. Ustanowienie nowych urzędów kościelnych, założenie nowych szkół i instytucji dobroczynnych.
Art. 24.

Zmiana nieruchomego majątku zborowego na ruchomy lub odwrotnie, wogóle sprzedaż nieruchomego majątku zboru i ruchomego, o ile przedstawia wartość artystyczną, historyczną lub naukową, jako też wznoszenie nowych budowli, wreszcie zaciąganie pożyczek, przekraczających połowę zwyczajnych dochodów rocznych danego zboru, wymagają zatwierdzenia konsystorza.

Art. 25.

Obradami walnego zebrania kieruje prezes rady kościelnej. Wyborom do rady kościelnej przewodniczy ks. senior (superintendent), który dokonanie tej czynności może powierzyć pastorowi miejscowemu lub zamiejscowemu.
Zatwierdza wybory rady kościelnej seniorat.

Art. 26.
Kadencja członków rady kościelnej trwa trzy lata. Wybór ponowny jest dozwolony. Jeżeli w ciągu tego okresu w radzie kościelnej zawakuje miejsce, to zajmuje je ten kandydat, który przy ostatnich wyborach otrzymał największą liczbę głosów. Nowoobrany sprawuje swój urząd aż do upływu kadencji członka, którego miejsce zajął.