Przepisy art. 26 stosują się odpowiednio w sprawie kadencji komitetu zborowego, oraz obsadzenia wakujących w nim miejsc.
Co do wyborów rady kościelnej, resp. komitetu zborowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 17.
Sposób wystawienia listy kandydatów określa regulamin.
Wybrani są członkowie, którzy otrzymali względną większość głosów ważnych.
Całe terytorjum jednoty ewangelicko-augsburskiej w Polsce podzielone jest na senioraty (djecezje), stanowiące okręg urzędowania ks. ks. seniorów (superintendentów).
Ks. senior (superintendent) jest duchownym zwierzchnikiem senioratu (djecezji). Czuwa on w swoim okręgu nad stosunkami kościelnemi, nad wykonaniem praw kościelnych oraz rozporządzeń konsystorza. Rozciąga dozór bezpośredni nad duchownymi swego senioratu z prawem żądania wyjaśnień, udzielania napomnienia i w nagłych wypadkach zawieszenia w czynnościach. Ma również obowiązek rewidowania ksiąg parafjalnych, kościelnych i kasowych, obradowania z radami kościelnemi oraz odbywania z polecenia ks. biskupa (prezydenta Kościoła) wizytacji.
Ks. seniora wybiera zebranie senioralne z pośród księży senioratu, którzy nie ukończyli jeszcze lat 60, na przeciąg czasu jego głównego urzędowania, i zatwierdza konsystorz. W drodze wyjątku, za zgodą wydziału synodalnego, może być wybrany seniorem i ksiądz starszy wiekiem.
Zgromadzenie senioralne wybiera na przeciąg lat sześciu stałego zastępcę seniora (konseniora), którego również zatwierdza konsystorz.
Nowoobranego i zatwierdzonego ks. seniora w uroczysty sposób wprowadza na urząd ks. biskup (prezydent Kościoła).
Wydział senioralny, którego zadaniem jest zarządzanie sprawami senioratu, składa się z ks. seniora jako przewodniczącego, konseniora jako zastępcy, i z dwóch repzentantów świeckich
