Kościół Ewangelicko-Augsburski w Polsce zgodnie z art. 115 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest kościołem wolnym i autonomicznym i korzysta z wszystkich praw zagwarantowanych Konstytucją.
Prawa nadzoru państwowego w stosunku do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego określa ustawa niniejsza.
Ustrój Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego określa zasadnicza ustawa kościelna, uchwalona przez Synod konstytucyjny. Ustawa ta, po stwierdzeniu przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego jej zgodności z ustawami Państwa, w szczególności zaś z ustawą niniejszą, po podpisaniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw, wprowadzona będzie w życie.
Zasadnicza ustawa kościelna określi porządek stanowienia praw w Kościele.
Uchwalone w właściwej drodze ustawy kościelne stają się prawomocne po stwierdzeniu przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ich zgodności z ustawami Państwa.
Wyboru prezesa i wiceprezesa Najwyższej Władzy Wykonawczej w Kościele (Konsystorza) dokonywa Synod w porozumieniu z właściwą władzą państwową.
Wybranych zatwierdza w urzędzie Prezydent Rzeczypospolitej.
O wyborach innych członków Konsystorza, jak również księży seniorów (superintendentów) i księży proboszczów (pastorów) należy zawiadomić właściwą władzę państwową.
Członkami Konsystorza, księżmi seniorami (superintendentami) i księżmi proboszczami (pastorami) mogą być tylko obywatele polscy. Obywatele zagraniczni mogą być dopuszczeni — na wniosek Konsystorza — tylko za zezwoleniem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
