Strona:Jan Łada - Antychryst.djvu/90

 — Życie tyle ma wartości, ile z niego można poświęcić — zauważył spokojnie.
 Ale Edytę dotknęły przykro słowa brata.
 — Sądzę, że tu mniej niż gdziekolwiek grozi księdzu niebezpieczeństwo. Mordy i zbrodnie, popełniane przez motłoch, zdarzać się muszą tam tylko, gdzie wpływ Rabbiego nie sięga!
 Ksiądz spojrzał na nią uważnie.
 — Pani widziałaś go już?
 — Tak. Mówił z nami.
 — Za chwilę mamy przyjść do niego — dodał Strafford.
 — Do jego mieszkania? — zdziwił się ksiądz, który bawił tu od dni kilku i obeznany był z panującemi zwyczajami. To bardzo wyjątkowe wyróżnienie!
 — Tak! Okazał się wyjątkowo uprzejmym dla mojej siostry — wyjaśniał Strafford.
 Ojciec Wincenty zwrócił się do Edyty.
 — Tem bardziej powtarzam pani, com jej już mówił w Krakowie: strzeż się!
 Strafford, który w gruncie niedaleko odbiegał od niechęci, jaką dla Rabbiego zdawał się czuć ksiądz, począł go rozpytywać, na czem opierała się ta niechęć. Zastrzegał jednak, żeby mu nie mówił o fałszywych prorokach bo to w końcu XX wieku trąci nadto myszką. Ksiądz skłonił głowę uśmiechając się.
 — Nie będę mówił o prorokach fałszywych czy innych, choć ten człowiek sam mianuje się Prorokiem. Powiem tylko to, co dzie-