sława Warneńczyka, którego może wymieniano w pieśni jako króla polskiego i węgierskiego, zamknięto zaś ją wspomnieniem o matce jego, królowej Zofji, przy czem oczywiście musiało być powiedziane: przezeń nam ucieszną; możnaby tę zwrotkę odtworzyć tak:
Maryja dziewice, prosi syna twego
Za krola polskiego i też węgierskiego,
A za krolowę Zofiją, przezeń nam ucieszną.
Późniejszy przerabiacz, z czasów może Jana Olbrachta zmienił stosownie do okoliczności jednego króla polskiego i zarazem węgierskiego na dwu, mimo że zapewne nie było zwyczaju modlić się za braci królewskich na obcych tronach (bliższy już był Aleksander wielki książe litewski), natomiast nie usunął wzmianki o królowej Zofji, zmieniwszy tylko formę przezeń na przez nie.
Zwrotki w rp. krakowskim III-m:
Święty Stanisławie, nasz miły patronie,
Proszą Cię Polanie,
Modl się Bogu za nie.
Uderza tu tylko użycie niezwykłego na owe czasy wyrazu Polanie, wywołanego rymem.
Biskup święty Wojciech wziął do Polski pośpiech.
........niewierni Prusowie
Zabili go przy sobie.
Zwrotka ułożona niedbale: wziął do Polski pośpiech, ma znaczyć, że święty śpieszył się przybyć do Polski; dalej brak paru wyrazów.
Wojciech — pośpiech — asonans; w ostatnim, wierszu niedołężne wyrażenie: przy sobie zam. u siebie t. j. „w swoim kraju” zostało wywołane przez chęć znalezienia jakiegoś asonansu do Prusowie.
