Ta strona została przepisana.
- nauczyć poprawnie mówić i pisać;
- uświadomić podstawowe zjawiska językowe w zakresie form współczesnego języka literackiego.
B. W zakresie lektury:
- nauczyć czytać przystępne utwory prozaiczne i poetyczne z możliwie najlepszem ich zrozumieniem i odczuwaniem.
II. Ze względu na cele formalne nauczania szczególnem zadaniem nauczyciela języka polskiego jest:
- zaprawiać do jasnego, rzeczowego i możliwie samodzielnego myślenia i wypowiadania swych myśli;
- kształcić wyobraźnię i smak estetyczny, uszlachetniać i rozwijać uczucia;
- wpajać świadomą miłość języka ojczystego i rzeczy ojczystych, a na ich gruncie szczepić i pielęgnować ideały religijne, etyczne i estetyczne.
B. Szkoła powszechna.
1. Rozumienie mowy, którą w obcowaniu codziennem posługuje się oświecony ogół narodu polskiego.
2. Rozumienie języka książkowego: a) prozy autorów popularnych, t. j. języka tych książek, z pomocą których uczeń po skończeniu szkoły uzupełniać będzie swe wykształcenie; b) języka poetyckiego (pięknego) popularnych autorów.
3. Praktyczne opanowanie języka: a) swobodne i poprawne wyrażanie się w mowie; b) poprawne wyrażanie się w piśmie w zakresie życia codziennego.
4. Wzbudzenie zamiłowania i wyrobienie uzdolnienia do czytania jako środka kształcącego umysł i serce.
5. Wzbudzenie świadomej miłości języka ojczystego.
