Strona:Jan Dąbski - Pokój ryski.djvu/17

 Mimo odmowy nawiązania normalnych stosunków dyplomatycznych z Rosją i mimo powierzenia obrony interesów polskich w Rosji posłowi duńskiemu — minister Wasilewski wysyła dnia 9. XII. 1918 r. nowy radjotelegram do Cziczerina, w którym oznajmia, że lista personelu, opuszczającego Moskwę, będzie przedstawiona przez p. Żarnowskiego, a lista personelu, opuszczającego Petersburg, przez p. Dangla. Dalej p. minister w imieniu rządu polskiego przypomina, że członkowie naszej Legacji, którzy pozostaną na miejscu, aby strzec własności Legacji, są nietykalni i czyni rząd sowiecki odpowiedzialnym za wszelkie naruszenie prawa eksterytorjalności. „Rząd polski — kończy min. Wasilewski — nie może traktować żadnej sprawy, która interesuje rząd sowiecki, dopóki nie otrzyma pełnej satysfakcji na żądania, które już sformułował.“
 Odpowiada na to Komisarjat ludowy dla Spraw Zagranicznych notą z dnia 10. XII. 1918 r. protestując przeciw formie depeszy polskiego ministra. Skoro rząd polski uznał niektórych przedstawicieli Rady Regencyjnej za swoich przedstawicieli w Rosji, rząd sowiecki niema racji temu się sprzeciwiać i wyda archiwa i pieniądze p. Żarnowskiemu. Inne przedmioty będą wydane w momencie, gdy ustanowione zostaną normalne przedstawicielstwa dyplomatyczne w Polsce i Rosji i gdy szereg innych spraw będzie załatwiony w duchu przyjaznym, a „nie ulega żadnej wątpliwości, że nie wyłoni się żadna trudność przy załatwianiu tego konfliktu w sposób całkowicie zadowalający rząd polski“.
 W dalszej depeszy z dnia 15. XII. 1918 r. kom. Cziczerin zawiadamia min. Wasilewskiego, że oddawanie archiwów i t. d. p. Żarnowskiemu jest na ukończeniu, że przeszkody w sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy oboma republikami są w ten sposób usunięte — i wobec tego — pisze Cziszerin — „czekamy z waszej strony oznaczenia dnia, w którym nasz przedstawiciel dyplomatyczny może się udać do Warszawy, ponieważ nasze uznanie p. Żarnowskiego, jako przedstawiciela dyplomatycznego Polski, powoduje ten sam akt z waszej strony w stosunku do naszego przedstawiciela“.
 Dnia 22 grudnia 1918 r. p. Żarnowski zawiadamia Warszawę, że biura Legacji Polskiej w Moskwie zostały otwarte 14 b. m., w Petersburgu dnia 21 b. m. Mienie i archiwa zostały przez niego odebrane. On sam wyjeżdża do Warszawy z najważniejszymi dokumentami. Na straży reszty archiwów i lokali pozostaje kilku urzędników pod protekcją poselstwa duńskiego.