Strona:Jan Kochanowski z Czarnolasu.djvu/012

i przyjaźnią obdarzył ks. Myszkowski, późniejszy Biskup krakowski, a pod on czas jeszcze podkanclerzy królestwa, który chcąc przyjacielowi zapewnić dostateczne utrzymanie, wyrobił u króla nadanie Janowi Kochanowskiemu dochodów z probostwa w Zwoleniu, będącego w pobliżu Czarnolasu. Przed tém zaś, bo jeszcze r. 1564 ksiądz podkanclerzy zrzekł się dla niego własnych dochodów jakie pobierał w Poznaniu z probostwa przywiązanego do godności jednéj z tamtejszych kanonii.
 Za dawnych czasów bo prawie po rok 1600 w Polsce, a w innych krajach to i dłużéj jeszcze, był ten zwyczaj, przeciw któremu Kościół święty nic nie miał, że za zasługi wynagradzano świeckich ludzi takiemi duchownemi dochodami, czyli jak to w on czas zwano po łacinie beneficiami (dobrodziejstwami).
 Jan Kochanowski obok zajęć jakie na sekretarzu królewskim ciążyły, zajmował się także i pisaniem wierszy, — wtedy to zaczął pracować nad przetłomaczeniem z języka łacińskiego na polski Psalmów Dawidowych. Około roku 1569 Jan Kochanowski opuścił dwór królewski a osiadłszy w Czarnolasiu r. 1574, licząc już lat czterdzieści i kilka, ożenił się z Hanną z Podlodowskich ze wsi Przytyka.