das war ein ausgelassener Patron“. „Manio dojdzie do wielkich rzeczy, bo ma ogromne talenta i znakomite koneksye. Hr. Koniecpolski powiedział mu na wyścigach, ażeby nie zapomniał przyprowadzić żonę na pierwszą recepcyę, skoro się tylko ożeni“. (NB. recepcye u ober-komisarza bywają nie przyprowadzane, ale proszone.) — Widzimy z tego, że pauna Natalia bawi się, ale w duszy jest smutną. Stanisław bawi drugich, a w duszy jest jeszcze smutniejszym. Na tej sytuacyi psychologicznej kończymy rozdział.
Kto widział salon państwa Smiechowskich wówczas, gdy mieliśmy przyjemność oglądać go po raz pierwszy, nie poznałby go obecnie. Wszystko w nim, że tak powiem, „lśniło się i pachnęło porządkiem“ i elegancyą. To samo można było powiedzieć o przedpokoju, o pokoju jadalnym, o pokoju p. Władysława, a gdyby dyskrecya nie zabraniała nam zaglądać do innych apartamentów, przekonalibyśmy się, że nie było w całym domu jednego zakątka, do któregoby nie można dopuścić badawczego i krytycznego oka nujwielomowniejszej sąsiadki. Na razie atoli zostaniemy w salonie, w którym bujne i dobrze utrzymane kwiaty i rośliny egzotyczne tworzyły — przy pomocy kaflowego pieca, sztuczną wiosnę, podczas gdy na dworze świstał wiatr listopadowy i bił mokrym śniegiem w szyby. Zawieszone u sufitu dwie lampy oświetlały środek pokoju, zostawiając resztę w półcieniu. Środek ten zajmowały dwie wygodne kanapy, umieszczone po obu dłuższych bokach dużego stołu, zapełnionego przyborami do herbaty, którą zwiastował zresztą już zdaleka tak miły w jesieni i zimie szum samowara, umieszczonego gdzieś w kąciku koło pieca, jakoteż aromat, wyklu-
