v. tolerowanych) zachęciła prostytutki do zapisywania się tutai, gdzie uważają się niby za coś lepszego od publicznych i skutkiem tego liczba tych zakładów zaczęła szybko wzrastać: w pierwszym zaraz roku otworzono ich 19-cie.
3. Kobiety tolerowane oddzielnie zamieszkałe (обиночки) różnią się wybitnie od poprzednich kategoryj tém, iż prowadzą interes na swoją rękę.
4. Kobiety podlegające lekarskiéj rewizji dwa razy na miesiąc rekrutują się zwykle z wypisanych z listy publicznych i tolerowanych, lub ze złapanych na rozpuście przez policję, lecz niechcących się zapisać do kontroli. W rzeczywistości wiele z nich co do sposobu swego życia zupełnie nie różni się od kobiet 3-éj kategorji. Z téj przyczyny jeden z tutejszych lekarzy wykazując wady miejscowéj organizacj. nierządu oświadcza się stanowczo przeciw istnieniu 4-éj kategorji, jako szkodliwéj dla zdrowia publicznego[1].
Co do domów publicznych ze wszystkiemi ich podziałami, wiadomości z kilku lat ostatnich przedstawiają następujące cyfry:
- ↑ Архивъ Судебной Медицины 1869 г. № 1, str. 108—112
Domów schadzek
|
Domów publicznych
| |||||
| 1-go rzęd. | 2-go rzęd. | I r. | II r. | III r. | IV r. | |
| w r. 1863 było | — | — | 4 | — | — | 4 |
| „ „ przybyło | — | — | 4 | — | 1 | 10 |
| „ „ ubyło | — | — | — | — | — | — |
