był wzrostu średniego, bardzo kształtny; twarz piękna, lekkim rumieńcem ozdobiona, oczy śliczne pełne wyrazu, włosy blond, czoło i rzęsy lśniące blaskiem światła nadziemskiego, co wzbudzało miłość i szacunek w tych, którzy nań patrzyli; był zawsze wesoły i miły, smucił się nad niedolą bliźnich, ręce miał ładne, proporcyonalne, nigdy nie był łysy, zawsze nosił całą swą koronę zakonną, przeplataną rzadkim włosem obielonym szronem.
W końcu tego sprawozdania dodaje: Siostra Cecylia, jeśli potrzeba, gotowa zatwierdzić przysięgą, że to jest wszystko prawdą istotną. Lecz znając życie tak święte pełne cnót Bł. Cecylii któżby mógł wątpić o wiarogodności jej historyczynch opowiadań? O. Lacordaire powiada, że one wraz z legendami Bł. Jordana de Saxe, Konstantego Medycyusza i Bł. Humberta, formują cztery główne pierwotne pamiętniki życia świętego Dominika. W 1280 r. Thierry d'Apolda, przedsięwziął za pomocą ustnej komunikacyi, Bł. Cecylii, opisać na nowo życie S. Patryarchy.
Zaiste, rzewnie i uprzywilejowane przeznaczenie Siostry Cecylii! Dzięki błogosławionej starości, widzi własnemi oczyma rozwijający się wiek złoty nowego Zakonu Braci Kaznodziejów. Szczę-
Strona:Jan Siedlecki - Błogosławione Dianna, Cecylia i Amanda.djvu/40
Ta strona została uwierzytelniona.
— 40 —