cessoris nostri subscriptas et sigillo pensili Minoris Cancellariae Regni communitas, sanas et illaesas, continentes in se Confirmationes Privilegii Civitati Antiquae Sandecz servientis, supplicatumque Nobis est, ut praefatas Literas approbare et confirmare dignaremur. Quarum Literarum tenor sequitur talis:
Michael Dei gratia Rex Poloniae, Magnus Dux Lithvaniae etc. Significamus praesentibus Literis Nostris, quorum interest universis et singulis. Exhibitas coram Nobis esse Literas Pargameneas manu Serenissimi olim Sigismundi III. Antecessoris Nostri subscriptas et Sigillo Regni in pixide pensili communitas, confirmationem Privilegii infrascripti Originalis per Serenissimum Divae memoriae Casimirum in Anno Millesimo Ducentesimo[1] (sic) Quinquagesimo Octavo Civitati veteri Sandecz gratiose collati, ac per Serenissimos ejus Succedaneos Reges Poloniae confirmati et roborati, in se continentes sanas et nullam suspitionem habentes, supplicatumque nobis est nomine praefatae Civitatis, quatenus easdem Literas in omnibus punctis, clausulis, articulis et conditionibus approbare et confirmare dignaremur. Quarum Literarum series est talis:
Sigismundus III. Dei gratia Rex Poloniae, Magnus Dux Lithvaniae etc. Significamus praesentibus Literis Nostris, productas coram Nobis fuisse Literas Privilegii infrascripti per Serenissimum olim Casimirum Regem Poloniae in Anno Millesimo Ducentesimo (sic) Quinquagesimo Octavo Oppido Sandecz concessi, et per Serenissimos Vladislaum, Casimirum et Stephanum Reges Poloniae confirmati, supplicatumque Nobis, ut easdem Literas Privilegii infrascripti approbare et confirmare dignaremur. Quarum quidem Literarum ex Actis Castrensibus Capitanealibus Sandecensibus authentice depromptarum tenor est ejusmodi:
Stephanus Dei gratia Rex Poloniae, Magnus Dux Lithvaniae etc. Significamus praesentibus Literis Nostris etc. Exhibitum Nobis est Privilegium infrascriptum sub Titulo et Sigillo appenso Serenissimi olim Casimiri Regis Poloniae Civitati Antiquae Sandecz concessum, supplicatumque Nobis est, ut hoc idem Privilegium confirmare et approbare dignaremur. Cujus quidem Privilegii tenor de verbo ad verbum sequitur:
- ↑ Powinno być Trecentesimo. Ów rażący błąd zakradł się z winy przepisywacza oryginału Kazimierza Wielkiego, i powtarza się uporczywie w dwóch jeszcze poniżej miejscach.
