Strona:Jan Sygański - Analekta sandeckie.djvu/58

 Czamlot z wodą, oznacza sposób wytłoczenia tła na tej materyi — czamlot z deseniami; czamlot bez wody — bez wytłoczenia tła czyli deseni, gładki.
 Czapraszka — pętlica srebrna, klamerka ozdobna do zapinania pod szyję płaszcza lub żupana.
 Czepiec — nakrycie głowy u niewiast zamężnych, a bywał rozmaity i ozdobny, wyszywany złotem i galonami.
 Czeplik, ceplik czyli warkoczyk, należał do stroju niewieściego.
 Czętki, cętki — blaszki u pasa wypukłe, zwykle ze srebra.
 Cwelich, cwilich, drelich, drylich — tkanina lniana w pasy i kostki.
 Czyrka, czerka — dziurki różnego kształtu, zwykle listków wokoło haftowane.
 Darda — włócznia, oszczep, pocisk.
 Delia — szata zwierzchnia obszerna z szerokimi rękawami; miała krój ściętej opończy, podbita zaś była futrem, również kołnież futrem obłożony.
 Dzięga — srebrny grosz moskiewski nakształt jaja.
 Dołoman, dołman — kurtka zwierzchnia węgierska z guzikami.
 Durszlak — przetak lub naczynie blaszane z dnem dziurkowanem, przez które przecedzają gąszcze, sosy.
 Fajerka — piecyk ruchomy żelazny do kadzenia lub grzania potraw.
 Falendysz — gatunek sukna holenderskiego lub angielskiego.
 Flamski — flamandzki, holenderski.
 Fladrowy stolik — przyozdobiony fladrem czyli odpowiadającem sobie z obu stron rozgałęzieniem żyłek, jakie znajdują się niekiedy w drzewie.
 Feret, fereta — bukiel, sprzączka zwykle srebrna, używana do halsbandów czyli naszyjników kosztownych.
 Ferezya — suknia zwierzchnia długa nieprzepasana, lekko podbita.
 Forboty — koronki różnego rodzaju i kształtu.
 Forsztat — materya jedwabna wzorzysta, czyli wyszywana w kwiaty i inne ozdoby.
 Furmanka — suknia do podróży nakształt opończy, z kapturem do nakrywania głowy.
 Gagatek, nazwany od miasta Gaga w Licyi — czarna stwardniała ziemna żywica, czarny bursztyn, który daje się polerować,