Boga-Człowieka, którego litość i miłosierdzie jest nieprzebrane nawet dla tych, którzy Go obrażali i znieważali.
Jakoż pod d. 22 kwietnia 1875 r. wyszedł z kancelaryi św. Kongregacyi Obrzędów osobny dekret, wzywający cały świat katolicki do poświęcenia się Najśw. Sercu P. Jezusa, na dniu 16 czerwca, przypadającym w dwóchsetną rocznicę objawienia tego nabożeństwa. Odezwie tej, jak łatwo było przewidzieć, przyklasnął świat cały, to też dzień ten należy bezwątpienia do najświetniejszych tryumfów, jakie kiedykolwiek w świecie katolickim widziano. Kościoły przepełnione tłumami wiernych, którzy wezwani listami pasterskiemi swych biskupów, przystępowali w dniu tym do św. Sakramentów, aby oczyszczone swe serca, w zupełności oddać Najśw. Sercu Zbawiciela. Po dziś dzień niejeden z wdzięcznością wspomina o tej uroczystej chwili, a nasz Piastowski i Jagielloński Kraków dawno nie widział tak wspaniałej uroczystości jak ta, w której kilkudziesięciotysiączna ludność, złożona ze wszystkich warstw społeczeństwa polskiego, zebrana na krakowskim rynku pod chorągwią Najśw. Serca, jednym przejęta i ożywiona duchem, powtarzała za biskupem swoim słowa zupełnego oddania się
Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/102
Ta strona została przepisana.