żeństwa różne, jak n. p. Różaniec, Szkaplerze Serca Jezusowego, Tercyarstwo itp., nie mają z obrządkami liturgicznemi, których w Kościele katolickim jest ogółem siedm, nic wspólnego i bez różnicy obrządku dla wszystkich zgoła wiernych Chrystusowych, przez Stolicę św. są odpustami nadane.
Obecnie nie masz podobno żadnej dyecezyi, a może i żadnej parafii na obydwóch półkulach świata, gdzieby cześć Najśw. Serca naszego Pana Zbawiciela nie była znaną. Doprawdy, błogosławioną nazwać możemy Małgorzatę Alacoque, że początkowe rozkrzewienie nabożeństwa do Najśw. Serca jej przypadło w udziale. Szczęśliwymi są również ci wszyscy, którzy jakimkolwiek sposobem przyczyniają się do podniesienia czci Serca Jezusowego. Do nich to słusznie można zastosować owe piękne i pocieszające słowa:
Kto w sercach braci miłość Bożą wzbudzi,
Cześć Mego Serca szerząc pośród ludzi:
Serce Me będzie dlań tarczą opieki,
W Niem imię jego zapiszę na wieki!
