Wikiźródła

Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/130

Ta strona została przepisana.

w Kaliszu 1782, w Łomży i Ostrogu 1733, w Sandomierzu 1738, w Wistyńcu 1741, w Choleżu 1742, w Krośnie 1743, w Połocku 1744, w Krzemieńcu 1748, w Grodnie 1750, w Przemyślu 1757, w Łaszczowie 1760, w Pułtusku 1763 (Nilles T. I. pag. 268—321).
 W kościele OO. Pijarów: W Piotrkowie 1714, w Rzeszowie 1719[1], w Chełmie 1730, w Radomiu i Łowiczu 1736, w Wieluniu 1737.
 W kościele różnych zgromadzeń zakonnych: w Toruniu u OO. Bernardynów 1732, w Stanisławowie u OO. Trynitarzy[2] i w Mińsku u OO. Bazylianów 1738, w Nowogródku u PP. Dominikanek 1749, w Milatynie u OO. Karmelitów bosych 1750, w Zasławiu u OO. Missyonarzy 1751, w Uszaczu u OO. Dominikanów, w Trembowli u OO. Karmelitów trzewiczkowych i w Kownie u PP. Benedyktynek 1756.
 W kościołach parafialnych: W Lesznie 1725, w Nowym Sączu[3] i Obornikach 1747, w Łęczycy i Wilkomierzu 1752,

    stencyi polskiej Towarzystwa Jezusowego. Poznań 1862, str. 464.

  1. ↑ Gallifet de cultu S. Cordis Jesu.
  2. ↑ Ks. Sadok Barącz: Pamiątki miasta Stanisławowa. Lwów 1858, str. 94.
  3. ↑ Akta kollegiaty nowosądeckiej.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Jan_Sygański_-_Historya_Nabożeństwa_do_Najśw._Serca_Jezusowego.djvu/130&oldid=1762726”