Strona:Jan Sygański - Historya Nabożeństwa do Najśw. Serca Jezusowego.djvu/25

ciebie zaś za narzędzie do tego obieram i przeznaczam“. W rok potem w piątek po Bożem Ciele 1674, nastąpiło drugie objawienie. Po raz pierwszy skarżył się boski Zbawiciel na niewdzięczność i nieczułość ludzką. Żądał następnie, aby to Serce, „które tak ludzi umiłowało“ nareszcie poznanem i ukochanem zostało. Trzecie i najwięcej nas obchodzące objawienie miało miejsce d. 16 czerwca 1675 w niedzielę wśród oktawy Bożego Ciała. Przepędzając według zwyczaju swego czas przed Najśw. Sakramentem, ujrzała Zbawiciela w takiej samej, co dwa razy przedtem, postaci, który wymagał osobnego święta ku czci swojego Serca w piątek po oktawie Bożego Ciała, obiecując zlewać potoki łask swoich na posłusznych głosowi Jego i Jego służebnicy.
 Oto potrójne objawienie, noszące na sobie jedno i to samo piętno, a odsłaniające stopniowo i coraz to z większą dokładnością całą istotę, przedmiot i pobudki; naglące nas do czci Najśw. Serca. Co więcej, całe to jej opowiadanie, od Kościoła św. długo, pilnie i surowo roztrząsane a w końcu najzupełniej potwierdzone i pochwalone, tak jest proste, szczere i pokorne, iż o prawdziwości i wiarogodności jego ani na chwilę wątpić nie wypada.