Ta strona została przepisana.
gnała chwilowo bezmyślne wrogów napaści[1], to jednak doniosłość tej bulli wkrótce i przygłuszoną została krwawemi zaburzeniami rewolucyi wielkiej (1792—1802), w której rodzinę królewską wymordowano: religię zbezczeszczono; kościoły znieważono, zrabowano i w peżynę obrócono; księży ścigano jak dzikie zwierzęta i mordowano bez litości; tysiące niewinnych ofiar więziono, topiono ścinano; rozpustną kobietę ubóstwiono. Łatwo się domyślić, że ta rozszalała burza nigdzie nie przeszła, nie zaczepiwszy w zuchwałym pochodzie swoim naszego nabożeństwa. W Nantes n. p. 1793 r. szlachetna rodzina de la Billière (matka z dwiema niezamężnemi córkami), przelewała na gilotynie krew najniewinniej dlatego jedynie, że
- ↑ W powyższej bulli przeciwko fałszywym zdaniom nieprawego synodu pistoryjskiego wydanej, dowodzi najprzód Ojciec św., że przedmiotem czci Serca Jez. jest samo rzeczywiste ludzkie Serce, złączone z boską osobą Jezusa — ut est Cor Jesu, Cor nempe personae Verbi, cui inseparabiliter unitum est, sine praecisione a Divinitate adorabile. Następnie gromi surowo bezczelne Jansenistów wywody, jakoby cześć Serca Jez. zawierała coś przeciwnego dogmatom katolickiej wiary. Owszem cały wyrok jansenistowski przeciw nabożeństwu do Serca Jez. napiętnowany został jako gorszący, dla chrześcijańskiego serca wstrętny, Stolicę św. obrażający.
